Niedziela na serio

Cała Oktawa Wielkiej Nocy, z jej opisami spotkań ze Zmartwychwstałym, z pokazywaniem różnych osób, miejsc, sposobów przychodzenia Pana Jezusa zmierzała do tego bardzo jasnego wyznania: Pan mój i Bóg mój!

Finiszujemy powoli z Oktawą Wielkiej Nocy.

Do tej pory medytowaliśmy nad wydarzeniami niedzieli zmartwychwstania. Dziś jest inaczej. Od chwalebnego wyjścia Jezusa z grobu minął już jakiś czas.

Lectio divina (łac. boże czytanie) jako sztuka słuchania Pana Boga, sztuka podążania za Nim, jasnego widzenia, pełni życia, wierności sobie i Bogu jest drogą, która prowadzi nas do pełni.

Zawsze zatrzymuje mnie stwierdzenie z dzisiejszego pierwszego czytania, gdy Piotr i Jan przy jednej z bram świątyni jerozolimskiej spotykają żebraka: nie mam srebra ani złota, ale co mam to ci daję… Dz 3, 6 Dziś słyszymy też historię uczn...

Wczoraj Zmartwychwstały Pan zwrócił się do nas słowami: Witajcie! Mt 28, 9 Dziś zwraca się do nas po imieniu!

Już drugi dzień świątecznej radości i drugi raz słyszymy to samo chrystusowe: Witajcie! Mt 28, 9 Dwa razy też słyszeliśmy wypowiedziane przez Zmartwychwstałego do niewiast: Nie bójcie się!

Rozpoczynamy Wielki Tydzień. Niedziela Palmowa – idziemy za Jezusem do Jerozolimy. Idziemy za Nim do tego miejsca, gdzie umrze, ale i gdzie zmartwychwstanie! Mówi o tym dzisiaj: Gdy powstanę, uprzędę was do Galilei!

W dzisiejszą niedzielę zasłaniamy w kościołach krzyże. Ciekawe, bo od kilku tygodni ciągle coś „zasłaniamy”.