Niedziela na serio

Zupełnie inna ta niedziela niż tyle poprzednich niedziel. Mamy też nadzieję, że inna niż wiele tych, które jeszcze przed nami.

Jesteśmy na wielkopostnej drodze jeszcze u jej początku. Liturgia Słowa pierwszego tygodnia tego czasu jest wielkim wezwaniem ze strony Pana Boga, abyśmy odpowiedzieli na Jego zaproszenie.

Kilka dni temu poszcząc na sposób ścisły i przyjmując dar posypania głów popiołem rozpoczęliśmy Wielki Post.

Słowo Boże prowadzi nas ostatecznie do zjednoczenia z Panem. Tu chodzi o to, aby być blisko Niego, aby wyciągnąć do Niego rękę, aby Go wybrać tak jak On wybrał nas. Co jest przepiękne w tym Jego wybraniu nas?

Położył przed tobą ogień i wodę, po co zechcesz, wyciągniesz rękę. Syr 15,16 Kontynuując naszą niedzielną drogę ze Słowem, dotykamy dziś kwestii własnych wyborów. Jesteśmy jako chrześcijanie solą dla ziemi.

Jest taka właściwość, w naszym ludzkim zbliżaniu się do Bożego Słowa, że Ono powoli rozświetla nasze życie, powoli odkrywa samo siebie, powoli pomaga nam lepiej rozumieć to, co się wokół nas dzieje.

…bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów… Tydzień temu, w Niedzielę Słowa Bożego, próbowaliśmy wsłuchać się w proroctwo Izajasza, o światłości, którą może ujrzeć idący w ciemnościac...

„Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką: nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele.