Poznaj i rozważ

Słowo do usłyszenia

Chcąc iść za tym słuchajcie słowa Pana (Ez 37,4) z Wigilii Zesłania Ducha Świętego otwórzmy Święty Tekst, które daje nam Kościół na niedzielę Trójcy Świętej, na zakończenie 8 Tygodnia Tak na Serio. Przecież po to, publikowane są tutaj #niedzielanaserio byśmy nie tyle mieli co przeczytać czy posłuchać, ale by dzięki słowu Bożemu, które rozważamy zmieniać naszą codzienność, byście pod wpływem słowa Bożego mogli zmieniać na lepsze Wasze małżeństwa. Cóż więc mówi nam Pan dzisiaj? Proponuję, by otworzyć sobie całą dzisiejszą Liturgię Słowa i na spokojnie ją teraz przeczytać. Możesz to zrobić klikając TUTAJ. 

Czytając zwróć uwagę na swój wewnętrzny stan, poruszenia Twego wnętrza. Które ze słyszanych słów jest o Tobie, dla Ciebie. Które budzi Twoją reakcję silniej niż pozostałe? Pozostań przy tym słowie, zdaniu, fragmencie. Zapytaj Boga co chce Ci powiedzieć w tym słowie i trwaj… Tak, bardzo to jest trudne albo przynajmniej coraz trudniejsze dla współczesnego człowieka – trwać. Wolelibyśmy sprzątnąć pokój, rozwiesić pranie, wymienić uszczelkę, czy napompować koło, a tutaj mam trwać. Tak sobie myślę, że gdy archanioł Gabriel przyszedł do Maryi i powiedział Jej, że zostanie Matką, a Ona zgodziła się, to jak długo musiała czekać, aż zorientowała się, że jest w stanie błogosławionym? Kiedy Jej ciało dało Jej znać, że nie jest sama, że pod sercem nosi kolejne życie… To jest właśnie trwanie przy słowie. Ono już jest, już się rozwija, już mnie zmienia, ale jeszcze nie daje znać o sobie, jeszcze efektów nie dostrzegam…

Dawne czasy

Na starcie słyszymy dziś w Liturgii Słowa przynaglenie, zachętę:

Zapytaj dawnych czasów…

Pwt 4, 32

Księga Powtórzonego Prawa będzie lubiła takie zwroty. Co ważne, również w naszym kontekście poprzedniego rozważania, Księga ta rozpoczyna się stwierdzeniem:

Oto słowa…

Pwt 1, 1

co odsyła nas na równinę Moabu, do czasu tuż przed śmiercią Mojżesza. Tam, Izraelski Przywódca, dawał swemu ludowi ostatnie wskazówki. Powtarzał, co objawił Bóg i uwrażliwiał ludzi na potrzebę wierności Bogu. Gdyby ta wierność ulegała zachwianiu, Izraelici mają sobie przypominać wielkie rzeczy, które im Pan uczynił. Pod koniec tej Księgi czytamy:

«Uważajcie, niebiosa, na to, co powiem, 
słów moich ust słuchaj, ziemio. 
Nauka moja niech spływa jak deszcz, 
niech słowo me pada jak rosa, 
jak deszcz rzęsisty na zieleń, 
jak deszcz dobroczynny na trawę. 
Gdyż głosić chcę imię Pana: 
uznajcie wielkość Boga naszego; 
On Skała, dzieło Jego doskonałe, 
bo wszystkie drogi Jego są słuszne; 
On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym, 
On sprawiedliwy i prawy. 

Zgrzeszyły przeciw Niemu 
„Nie-Jego-Dzieci”, lecz ich zwyrodnienie, 
pokolenie zwichnięte, nieprawe. 
Więc tak odpłacać chcesz Panu, 
ludu głupi, niemądry? 
Czy nie On twym ojcem, twym stwórcą? 
Wszak On cię uczynił, umocnił. 
Na dawne dni sobie wspomnij. 
Rozważajcie lata poprzednich pokoleń. 
Zapytaj ojca, by ci oznajmił, 
i twoich starców, niech ci powiedzą.

Pwt 32, 1-7

Poznaj i rozważ

To zapytaj dawnych czasów z dzisiejszego pierwszego czytania trzeba czytać w łączności ze zdaniem, które umieściliśmy na naszej niedzielnej grafice:

Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu…

Pwt 4, 39

Mam zapytać po to, by poznać. Gdy zapytam, to potrzebuję zamilknąć by usłyszeć (pamiętacie zasady tak mocno powtarzane wczoraj przez p. Jerzego Grzybowskiego? Bardziej słuchać niż mówić… Od razu przypomniał mi się tekst św. Piotra: trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi…).

Zamilknąć mam nie tyle dla ciszy jako takiej, ale dla rozważania, które ma dokonywać się w moim sercu (to też ważna wskazówka w perspektywie małżeńskiego dialogu – bardziej słuchać sercem, czyli więcej rozumieć niż oceniać, dzielić się sobą niż dyskutować, i to ostatnie w czym okazujemy się być wszechmocni – przebaczać, bo przecież Bóg najpełniej objawia swoją Wszechmoc w łasce przebaczenia!).

Gdy zapytam i rozważać będę w swym sercu, to co mogę odkryć? Dzisiejsze czytanie zostawia nas z trzema działaniami Pana Boga. Pokazuje nam Boga, który:

– stworzył
– mówił i ocalił
– przyszedł, wybrał i ochraniał

Mamy to w następujących po sobie zdaniach:

Bóg stworzył człowieka na ziemi (…) Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? (…) Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach?

Pwt 4, 32-34

Twoje życie, Twoje małżeństwo

Zatrzymaj się więc dziś na koniec 8 Tygodnia Tak na Serio i poznaj i rozważ w swym sercu, że Bóg jest Twoim Stwórcą, że jest Tym, który do Ciebie mówi i w ten sposób ocala, bo mówiąc objawia Ci prawdę o Tobie, o świecie, Twoim małżeństwie etc., że jest Tym, który wychodzi ku Tobie (wróć do poniedziałkowej konferencji ks. Przemysława Kwiatkowskiego o dialogu miłości między Bogiem, a człowiekiem), wybiera Cię (przede wszystkim do tego byś był tzn. byś żył, bo zanim ukształtowałem Cię w łonie matki znałem cię, powie nam przez Jeremiasza) i ochrania. Tylko nie spiesz się, rozważ to w sercu. Nie oceniaj, nie intelektualizuj, przeżyj to na poziomie Twego serca, dopuść tam te trzy wielkie prawdy o Bogu Ojcu Twoim Stwórcy, Bogu Synu Bożym Twoim ocaleniu, Bogu Duchu Świętym Twoim wybraniu i trwaj przy nich tak długo jak będzie trzeba, aż do nasycenia.

Potem zobacz swoje małżeństwo w świetle tych trzech prawd, bo Bóg stworzył je. On Wam siebie dał, On do tego i takiego małżeństwa Was powołał. On ciągle do Was mówi, by to małżeństwo ocalać, je oczyszczać i przemieniać mocą słowa. On wreszcie wychodząc ku Wam ciągle przez sakrament małżeństwa z Wami jest obecny (wróćcie do czwartkowej konferencji ks. Krzysztofa Porosły), bo wybrał Was, a więc i ochrania.

Pan jest Bogiem

To wszystko, jeśli tylko rozważysz w swym sercu, doprowadzi Cię do drugiej części zdania z naszej grafiki:

…że Pan jest Bogiem

Pwt 4, 39

A do tego Boga Ty możesz mówić Ojcze, bo otrzymałeś Ducha przybrania za synów (zob. Rz 8, 14-17).

Bardzo dziękuję za cały 8 Tydzień Tak na Serio: wszystkim prelegentom, moim pomocnikom, współbraciom i Wam dzięki którym tworzyliśmy wielką wspólnotę modlitwy za powołanych do małżeństwa. Niech wszystko to będzie ku większej Bożej chwale i ku zbawieniu dusz!