Stacja VIII – Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli»

J 20, 24-29

Panie Jezu Zmartwychwstały, Ty znasz nas najlepiej, Ty wiesz, jak potrafimy być zagubieni i wylęknieni, gdy nas w naszym małżeństwie dopadają wątpliwości. Gdy się w tych wątpliwościach zamykamy i stajemy się głusi na wszystko dookoła, na to, co mówią do nas inni, na dobrą nowinę o Twojej obecności pośród nas. I wzruszające jest odkrycie, że Ty nie zostawiasz nas z tym samych. Ty do nas przychodzisz, wchodzisz w sam środek tych naszych wątpliwości i lęków, przynosisz z sobą pokój i pozwalasz nam się z nimi skonfrontować. Pozwalasz nam spojrzeć na te wątpliwości w perspektywie Twojej obecności. Pozwalasz nam doświadczyć śladów Twojej męki po to, byśmy zrozumieli, że w Twoich ranach jest nasze zdrowie, w Twoich ranach jest nasze zbawienie. I Ty wiesz Panie, Ty to naprawdę rozumiesz, że są sytuacje, gdy potrzebujemy wręcz fizycznie doświadczyć Twojej obecności pośród nas. Dlatego prosimy Cię, Panie Jezu Zmartwychwstały, daj nam tego doświadczyć. Daj nam łaskę doświadczania Twojej obecności. Obecności, która umacnia naszą wiarę, która naszą wiarę rozpala i pozwala nam z głębi serca wyznać: „Pan mój i Bóg mój!”.