Dajemy słowo

Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali Łk 14, 7 Poruszenie: Ewangelia z niedzieli kończącej okres wakacji staje się dla nas rachunkiem sumienia.

Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę Iz 66, 18 Pełne nadziei są te słowa z dzisiejszego I czytania. Pan składa nam w nich obietnicę, że przyjdzie. Przyjdzie i zbierze, zjednoczy nas wszystkich.

Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala Hbr 12, 2 Wiara – nasz najcenniejszy skarb przechowywany w glinianym naczyniu. W 26 pkt.

Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo Łk  12, 32 Rzadko słyszymy z ust Jezusa taką czułość i delikatność, jak w słowach „nie bój się, mała trzódko”.

Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy osiągnęli mądrość serca Ps 90, 12 Jaki jest sens naszego życia tu na ziemi? Jaki jest sens naszego trudu i naszej pracy?

Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą Łk 11, 13 „Dzień dobry, dobry jak chleb, dobre serce, dobry film, dobry wiec...

Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu Łk 10,38b Dzisiejsze Słowo Boże ukazuje nam dwa domy przyjmujące gości. W jednym Abraham i Sara dzielą się z przejęciem tym, co mają najlepsze.

Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić Pwt 30, 14 Serce człowieka to jego centrum. To miejsce, w którym Bóg złożył największy skarb – swoje słowo.

Dzisiejsza liturgia słowa mówi nam dużo o prawdziwej, głębokiej radości serca. Zarówno Psalm, I Czytanie, jak i Ewangelia zwracają uwagę na źródło chrześcijańskiej radości, którym jest sam Pan Bóg.